Кога е во прашање штетното влијание на текстилот, прв на листата е џинсот. Пресметано е дека за создавање еден пар фармерки се потребни околу 300 литри вода. Тука е и влијанието на боењето, па и на памукот како суровина, кој претставува безмалу половина од вкупниот текстил. Глобалната побарувачка за памукот, според World Wildlife Fund е причина за преголем број на фарми за одгледување на памук, што има други бројни негативни влијанија врз околината.
Поради наведените причини, последниве децении, одржливоста како повод за иновации во производството на џинсот, станува се по присутна во текстилната индустрија. Меѓу пионерите е Sarah Ahmed, основач на DL1961 и на Warp + Weft, која последнава деценија посветено работи токму на одржливоста на џинсот. Фабриките на нејзиното семејство се вертикално интегрирани, што значи дека секој чекор – предење, ткаење и шиење се на едно место. Инвестициите во технологија за намалување на водата направија сега еден пар фармерки на DL1961 да користи само 10 литри вода, а 98% од неа да се се рециклира. Првите модели Modal и Lyocell, имаа помало штетно влијание и беа со биоразградливи целулозни влакна.
Фармерките буквално се создадени како работна облека, уште во 1873 година; биле многу издржливи и долго траеле. Затоа е можеби во ред повторно долго да се носат, но овој пат без штетно влијание врз околината ,
Денес повеќе брендови за тексас дизајнираат имајќи го предвид здравјето на планетата и новите, напредни технологии.
AG’ – новата тексас капсула колекција е наречена“The Jean of Tomorrow.” Во мешавината од органски памук, лиоцел и коноп, фармерките и унисексот јакната немаат метални нитни – конците на Tencel ја засилуваат ткаенината – а наместо метални копчиња, тие користеа Сorozo ореви. Ознаките за големина и нега беа заменети со мастило базирано на соја. Целта беше да се создадат фармерки 100% природни и биоразградливи, за да можат на крајот да се компостираат и да се вратат на земјата. https://www.agjeans.com/the-jean-of-tomorrow.html
Во AG’ се надеваат дека проектот би можел да биде модел за целата индустрија за тексас во иднина: Голема е одговорноста на силните компании, со големи производствени програми, конечно да ги усвојат еколошките процеси. Потребни се големи инвестиции и технолошки промени, за да се создаде влијание, како и да се намалат трошоците за одржливоста, за таа да стане нова норма за сите брендови, велат во AG.
Frame – штотуку претстави нови фармерки и тексас јакна дизајнирани во партнерство со фондацијата Ellen MacArthur. Во согласност со нејзината програма, направени се со 100% органски памук; суровините и металните копчиња лесно се вадат, така што тексасот се рециклира подоцна; а процесот на миење се одвиваше без штетно белење. https://frame-store.com/collections/denim-women
Slvrlake и нивниот основач Louise Edgley се обидуваат да го решат пролемот со памукот, заменувајќи го со коноп. Како едно од растенијата со најбрз раст на земјата, може лесно да се одгледува без пестициди или ѓубрива, потребен е далеку помалку вода од онаа за памукот и е 100% биоразградлив. Фармерките од овој производител доаѓаат во мека и издржлива мешавина од памук и коноп, со карактеристично бебе-сино миење. https://slvrlake-denim.com/hemp/.
AYR – Минатата година, широките фармерки на AYR беа толку популарни што тимот реши да ги промовира и во оваа 2021 година – овој пат со еко елементи: средно-синото миење е со помалку вода и „еко камења“ наместо пемза, за да не се загадуваат водните патишта. AYR исто така го претстави и Алое фармеркати, ултра-меки, изработени со рециклиран ISKO памук и рециклиран полиестер.
E.L.V. Denim – Освен продажбата на преработени винтиџ фармерки на глобални трговци и одржливи модни страници, Anna Foster од минатата година има нова програма наречена направени по мерка, за клиентите да можат да добијат фармерки според нивните точни спецификации. https://elvdenim.com/pages/e-l-v-denim-gillian-wilkins /M.M.
